در پی اقدام قانونی اخیر انجمن تجارت ملی EB-5 علیه سازمان مهاجرت آمریکا، که به دنبال تمدید الزامات بازپرداخت دو ساله RIA 2022 است، مباحث زیادی در مورد پیامدهای احتمالی آن در جامعه EB-5 و در میان سرمایهگذاران وجود دارد.
بر اساس قوانین جدید RIA، مبلغ سرمایه گذاری شده تنها لازم است که به مدت دوسال پس از انتقال به نهاد ایجاد شغل (JCE) نگهداری شود و این در صورتی است که شرط ایجاد شغل برآورده شده باشد. این زمان، صرف نظر از میزان دسترسی ویزاها و تاخیر در پردازش های پرونده می باشد. از این رو، مراکز منطقهای اکنون باید به طور دقیق به زمانبندیهای تعیین شده در توافقنامه اولیه با سرمایهگذار پایبند باشند.
پیش از اجرای قانون RIA-2022، یک سرمایهگذار ملزم بود که سرمایه خود را به مدت 2 سال پس از دریافت اقامت دائم مشروط، حفظ کند که این امر زمان دسترسی مرکز منطقهای به سرمایه را به بیش از پنج سال (3+ سال برای پردازش ویزا به علاوه 2 سال پس از اقامت) افزایش میداد. این بازه زمانی طولانی به مراکز منطقهای اجازه میداد تا سرمایههای سرمایهگذاران را برای دورهای نامشخص و طولانی نگه دارند و منتظر پردازش درخواست در سازمان مهارجت و در دسترس بودن ویزا بمانند. این مسئله به ویژه برای سرمایهگذاران چینی و هندی به دلیل معوقههای طولانی ویزا بسیار دشوارتر بود.
با ویزاهای “تخصیصیافته” جدید برای پروژههای مناطق روستایی و مناطقی که نرخ بیکاری بیشتری دارند(TEA) و پروژه های زیرساختی، اگر فرد سرمایه گذار انتخاب کند که در این مناطق سرمایهگذاری خود را انجام دهد، فرصتهای برابر با سایر سرمایهگذاران را خواهد داشت، به شرطی که ویزاهای “تخصیصیافته” در دسترس باشند. اگر چه این موضوع برای مراکز منطقهای مفید است، اما تأخیر طولانی در بازپرداخت سرمایه که تحت قوانین قبل از RIA وجود داشت، بسیاری از سرمایهگذاران را دلسرد میکرد و جوی از عدم قطعیت و سوءظن در صنعت را یجاد می نمود.
صرف نظر از نتیجه دعوی انجمن تجارت ملی EB-5 ، پیروی کردن از زمان بندی های تعیین شده، اعتماد سرمایهگذاران را تقویت میکند و در نتیجه سرمایهگذاران خارجی بیشتری را ترغیب میکند که سرمایه خود را به توسعهدهندگان و مراکز منطقهای ایالات متحده بسپارند.